Papieska intencja misyjna na sierpień 2019
Aby rodziny, przez życie modlitwy i miłości, stawały się coraz lepszymi “szkołami prawdziwego wzrostu człowieczeństwa”.
‘Rodzina Bogiem silna’ to popularny tytuł wielu artykułów na temat rodziny. Bóg i rodzina to jakby dwa fundamenty na których budowane jest chrześcijaństwo. Brak wiary w Boga lub Jego odsunięcie w życiu rodzinnym prowadzi do zaniku podstawowej więzi, który łączy męża, żonę i ich dzieci, czyli bezinteresownej miłości. Brak stabilnej rodziny prowadzi do zaniku tego niezastąpionego środowiska wzrostu dla małżonków i ich dzieci. Może bardzo niepokoić, ale nie może dziwić, świadomość wzrastającej liczby rozwodów i rodzin przeżywających różnorakie problemy. Są one konsekwencją budowania intymnych relacji nie na prawie Bożym ale według innych modeli rodziny, które z chrześcijaństwem nie mają prawie, że nic wspólnego.
W Liście do Rodzin ‘Gratissimam Sane’, (GS) napisanym z okazji Roku Rodziny, św. Jan Paweł II, pisze, że Kościół towarzyszy człowiekowi na różnych drogach jego życia, bo ‘człowiek jest drogą Kościoła’ (GS 1). Pośród tych wielu dróg, które są dostępne dla człowieka, Jan Paweł II podkreśla jednoznacznie, że ‘rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą’ (GS 2). To właśnie rodzina staje się miejscem, dzięki któremu człowiek niejako otrzymuje i uczy się fundamentalnych wymiarów swojego człowieczeństwa. Urodzony w rodzinie człowiek zostaje najczęściej obdarzony powołaniem właśnie do założenia rodziny. Bez względu na powołanie, włącznie z powołaniem do życia konsekrowanego, dla każdej osoby ‘rodzina pozostaje wciąż jak gdyby jego egzystencjalnym horyzontem jako ta podstawowa wspólnota, na której opiera się całe życie społeczne człowieka w różnych wymiarach aż do najrozleglejszych’(GS 2).
Rodzina jest wpisana w plan Boży. To przecież w rodzinie Maryi i Józefa Jezus przychodzi na świat. Objawienie się Boga w osobie Jezusa rozpoczyna się od objawienia, które ma miejsce w rodzinie i poprzez rodzinę. To właśnie nazaretańska rodzina była miejscem wychowania Jezusa, gdzie uczył on się tych wartości, o których mówił potem w swoim publicznym nauczaniu. Dlatego to Jan Paweł II przypomina o tym, że tajemnica Bożego Wcielenia pozostaje w ścisłym związku z rodziną ludzką (por. GS 2).
W ‘Familiaris Consortio’ (FC), św. Papież Polak podkreśla, że rodzina obdarzona jest nie tylko specyficzną tożsamością, ale i powołaniem: ‘W zamyśle Boga Stworzyciela i Odkupiciela rodzina odkrywa nie tylko swoją „tożsamość”, to czym „jest”, ale również swoje „posłannictwo”, to, co może i powinna „czynić”. Zadania, które z powołania Bożego ma wypełniać w historii, wypływają z samej jej istoty i ukazują jej dynamiczny i egzystencjalny rozwój. Każda rodzina odkrywa i znajduje w sobie samej nie dające się stłumić wezwanie, które jednocześnie określa jej godność i odpowiedzialność: rodzino, „stań się” tym, czym „jesteś” (FC 17).
Ta misja powierzona rodzinie jest zakorzeniona w miłości. To właśnie miłość jest rzeczywistością, która określa istotę i zadania rodziny. Dlatego to, ‘rodzina dlatego otrzymuje misję strzeżenia, objawiania i przekazywania miłości, będącej żywym odbiciem i rzeczywistym udzielaniem się miłości Bożej ludzkości oraz miłości Chrystusa Pana Kościołowi, Jego oblubienicy’ (FC 17). Brak miłości powoduje, że rodzina przestaje być wspólnotą osób.
W dzisiejszym świecie małżeństwo i rodzina narażone są na szczególne ataki ze strony złego ducha i tych ideologii, które dążą do zniszczenia chrześcijańskiego modelu małżeństwa i rodziny. Rodzina Bogiem silna staje się podstawową komórką silnego narodu. Negacja wartości i roli chrześcijańskiego modelu prowadzi do negacji Boga i negacji człowieka, nawet wtedy, kiedy ta negacja Boga ma miejsce w imię deifikacji człowieka. Współczesny chrześcijanin musi stawać do walki w obronie godności małżeństwa i rodziny. Dlatego Jan Paweł II mocno podkreśla: ‘Przemawiam mocą Jego prawdy do człowieka naszych czasów, aby pojął, jak wielkim dobrem jest małżeństwo, rodzina i życie, jak wielkim niebezpieczeństwem jest brak poszanowania dla tych rzeczywistości, bagatelizowanie tych największych wartości, które składają się na życie rodziny i stanowią o godności człowieka’ (GS 23).